Toksyczne ubrania z Shein
W październiku zeszłego roku kanadyjska organizacja prokonsumencka Marketplace zleciła zbadanie składu ubrań ze sklepów fast fashion. Zamówili około 40 produktów z największych platform – Shein, AliExpress, Zaful, FashionNova, Boohoo i Zulily. Testy przeprowadzali naukowcy z uniwersytetu w Toronto. W co 5 produkcie wykryli toksyczne substancje, których stężenie wielokrotnie przekraczało normy. Szczególnie dotyczyło to ubrań z Shein, AliExpress i Zaful.
Więcej o ultra fast fashion i Shein dowiecie się z naszego artykułu: Shein rewolucjonizuje fast fashion. Co oznacza to dla nas i dla ekologii?
Toksyczne substancje z odzieży dziecięcej
Jednym z najbardziej niepokojących produktów był płaszcz dziecięcy z Shein. Badania jego składu, wykazały, że ilości ołowiu 20-krotnie przekraczają normy ubrań dla dzieci. Shein w odpowiedzi na wyniki badań zadeklarowało, że usuwają płaszcz ze swojej oferty i planują zerwać współpracę z dostawcami, którzy byli odpowiedzialni za ten produkt.
Ołów wykorzystuje się przede wszystkim w barwnikach. Kontakt z tym pierwiastkiem może prowadzić do uszkodzenia mózgu, serca, nerek i układu rozrodczego. Istnieją substancje, które z łatwością mogłyby zastąpić ołów. Niestety alternatywy są droższe, a marki ultra fast fashion stawiają na jak najniższe koszty produkcji.
“Jeśli produkt końcowy nie jest dla mnie bezpieczny, zdecydowanie nie jest bezpieczny dla pracowników, którzy mają do czynienia z tymi chemikaliami, aby go wytworzyć” podkreśla Miriam Diamond, profesor Uniwersytetu w Toronto, biorąca udział w badaniach.
Źródło: https://www.cbc.ca/news/business/marketplace-fast-fashion-chemicals-1.6193385
Nie tylko produkty z Shein
Niemalże każda ingerencja w tkaninę wymaga użycia substancji chemicznych. Dla wygody lub estetyki chcemy tworzywa wybielać, farbować czy zmiękczać. Dodatkowymi wartościami są cechy takie jak wodoodporność, odporność na zagniecenia oraz ognioodporność.
Rakotwórcze piżamy dla dzieci
W latach 70. w USA weszło prawo mówiące, że dziecięce ubrania do spania muszą być ognioodporne. Aby osiągnąć ten efekt, producenci zaczęli w dużych ilościach używać substancji zwanej „Tris”. Dopiero w 1977 roku naukowcy odkryli, że związek chemiczny ma działanie rakotwórcze i całkowicie zakazano jego użycia w produkcji odzieży.
Nieśmiertelne chemikalia
Tym terminem określa się substancje, które nie wypłukują się z organizmu i nie rozkładają się w środowisku. Zalicza się do nich substancje perfluoroalkilowe (PFAS) wykorzystywane, aby osiągnąć wodoodporność tkanin. Obecność substancji PFAS w produkcie dopuszcza się tylko w śladowych ilościach, nigdzie jednak nie zostało sprecyzowane, czym dokładnie jest „śladowa ilość”.
W dużym stężeniu PFAS zaburzają gospodarkę hormonalną, dlatego zaleca się korzystanie z nich tylko, gdy są niezbędne. W przypadku odzieży przeciwdeszczowej można je zastąpić woskiem lub rozkładającymi się w środowisku substancjami chemicznymi. Po raz kolejny o użyciu toksycznych substancji decydują koszty.
Jeans – toksyczne ubranie w każdej szafie
Jednym z najbardziej toksycznych produktów odzieżowych są kultowe spodnie jeansowe. Jeans wymaga obróbki na każdym etapie – zaczynając od farbowania na charakterystyczny niebieski kolor, przez zmiękczanie bardzo sztywnej naturalnie tkaniny, po postarzanie jej według najnowszych trendów.
Od lat 80. światową stolicą produkcji jeansu jest prowincja Guangdong w Chinach. Na masową skalę stosuje się tam barwniki, enzymy i wybielacze. Jeansy pierze się nawet po 20 razy w różnych substancjach, a woda z ich płukania, razem ze wszystkimi chemikaliami trafia do rzek. Badania Greenpeace wykazały, że w próbkach z rzek w Guangdong bezpieczny limit kadmu przekroczony został nawet 128 razy. Produkcja jeansu przyczynia się w całej prowincji do skażenia wody, która mieszkańcom potrzebna jest między innymi do uprawy roli. Dodatkowym problemem są szkodliwe gazy zanieczyszczające powietrze.
Kolejnym etapem produkcji jeansu jest piaskowanie pozwalające na wygładzanie, ścieranie i osiągnięcie efektu postarzenia. Pracownicy fabryk podczas piaskowania narażeni są na wdychanie drobnych cząsteczek krzemionki. Wywołuje to trudności w oddychaniu i może prowadzić do śmiertelnych chorób układu oddechowego. Po nagłośnieniu negatywnego wpływu tej praktyki na zdrowie, wytwórcy zastąpili ją wybielaniem za pomocą nadmanganianu potasu. Substancja jest obecna w 90% procesów postarzania i jak się okazuje, ma negatywny wpływ także na zdrowie konsumentów. Jej pozostałości w odzieży powodują podrażnienia skóry, a długofalowo wpływają na problemy z płodnością, impotencję i brak popędu seksualnego.
Czy mamy czego się obawiać?
W przypadku produktów odzieżowych poziom toksyczności nie jest na tyle wysoki, aby mógł wywołać natychmiastowe konsekwencje. Osoby z wrażliwą skórą mogą po kilku godzinach zaobserwować podrażnienia wywołane chemikaliami.
Długofalowe skutki kontaktu z toksycznymi substancjami w ubraniach nie są jeszcze znane. Wiele z nich ma negatywny wpływ na układ rozrodczy, wywołuje nowotwory oraz zaburza pracę mózgu. Nie możemy zapominać, że ubrania mają bezpośredni kontakt z naszą skórą przez kilkanaście godzin dziennie. Skóra to największy organ naszego ciała i przez jej powierzchnię wchłanianych jest do organizmu wiele substancji.
W związku z tym możemy być niemalże pewni, że skład ubrań ma wpływ na nasze zdrowie. Co więcej, warto uświadomić sobie, że pracownicy fabryk wystawieni są na działanie jeszcze większych ilości szkodliwych substancji podczas produkcji, a ich zdrowie i życie narażane jest każdego dnia.
Jak się chronić przed toksycznymi ubraniami
- Pierz ubrania przed pierwszym założeniem – pozwala to wypłukać chociaż część szkodliwych substancji.
- Wybieraj certyfikowane marki stawiające na jakość – w ten sposób wesprzesz marki, które rezygnują z toksycznych substancji i nie przyczyniają się do zanieczyszczania środowiska.
- Kupuj mądrze, wyrzucaj mniej – fast fashion jest w ogromnym stopniu odpowiedzialne za zanieczyszczenie środowiska i narażanie zdrowia pracowników i konsumentów. Zmiana naszych przyzwyczajeń zakupowych i rezygnacja z szybkiej mody może przyczynić się do pozytywnej zmiany w całym przemyśle odzieżowym.
